Pholidota imbricata

Hooker f. 1847
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Dendrobieae
Podplemię: Coelogyninae

 

Foto: © Syu Tyu Sen. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Pholidota imbricata

Synonim: P. assamica, P. beccarii, P. bracteata, P. conchoidea, P. crotalina, P. grandis, P. henryi, P. loricata, P. spectabilis, P. triotos. P. pallida i P. imbricata łatwo pomylić i odniesienia do nich są często błędne. Jest to niekorzystne zwłaszcza dla uprawiających te rośliny, ponieważ P. pallida nie adaptuje się łatwo i wymaga znacznie niższych zimowych temperatur. Według dr E. F. De Vogela najłatwiejszym sposobem rozróżnienia tych gatunków jest stwierdzenie u P. imbricata nierównomiernie rozmieszczonych kępek włosków na pochewkach kwiatowych, które sprawiają wrażenie tarczek lub kropek. Dr De Vogel podaje także, że nazwa P. yunnanensis była niewłaściwie stosowana do P. imbricata. 

Występowanie:

Od południowych Chin po Australię i od Indii do Filipin. Jest to powszechnie występująca roślina, szeroko rozprzestrzeniona i rośnie zarówno w pełnym słońcu jak i w cieniu. Można ją spotkać na drzewach, także na skałach wapiennych lub wulkanicznych, zwykle na wysokościach 800-1500 m.  

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 39°C i 0°C.
Średnia wilgotność waha się od 60% wiosną do ponad 80% latem.
Opady od 8 mm w styczniu do 292 mm we wrześniu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 26,0/9,8°C w styczniu do 31,0/20,1°C w maju.
Okres kwitnienia: Od kwietnia do czerwca i od września do grudnia.

Uwagi różne:

P. imbricata jest mocną i łatwo adaptującą się rośliną. Dane od hodowców dotyczące kwitnienia podają 2 okresy kwitnienia, zwykle jest to maj-sierpień (listopad-kwiecień). 

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Epifit lub litofit o wzroście sympodialnym i wysokości do 30 cm. 

Pseudobulwy:

Pseudobulwy mają 6-8 cm długości. Są twarde, szeroko stożkowe, gładkie, kanciaste, matowo-zielone. Z wiekiem nieco się marszczą. Rosną ciasno skupione, a każda nowa pseudobulwa wyrasta u podstawy poprzedniej. 

Liście:

1 na każdy przyrost. Liście mają 15-30 cm długości, są eliptyczne do lancetowatych, grube, sztywne, wyprostowane i skórzaste. Ich kolor jest zmienny i może być zielony, ciemnozielony lub brązowy. 

Kwiatostan:

Kwiatostan ma 30 cm długości. Ostro opadający pęd kwiatowy wyrasta ze szczytu nowego przyrostu zanim liście i pseudobulwa osiągną dojrzałość. Dopóki kwiaty się nie rozwiną dwa rzędy pąków wyglądają jak warkocz. 

Kwiaty:

100 lub więcej. Malutkie kwiaty mają 0,6 cm średnicy. Mogą mieć piżmowy zapach lub być bez zapachu i są prawie przykryte przez pochewki kwiatowe. Są zmienne w kolorach, płatki obu okółków mogą być zielonkawo-białe, brązowawe lub blade, cielisto różowe. Warżka ma wybrzuszenia w kolorach od żółtego do pomarańczowego.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o ciepłych/umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

Latem średnia temperatura dnia wynosi 26-32°C, nocy 18-20°C, z amplitudą dobową 7-14°C. Podana górna temperatura graniczna wskazuje, że rośliny mogą tolerować stale gorące, letnie dni.  

Światło:

10000-30000 luksów. Jest to roślina o dużych możliwościach adaptacyjnych. W naturalnych siedliskach bezchmurne dni są rzadkością. 

Podlewanie:

Rośliny powinny być regularnie podlewane. Schemat opadów to wilgotno/ sucho. 

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. 

Podłoże:

Podkładki z paproci drzewiastej są wystarczająco dobre, podobnie jak i wiszące koszyki wypełnione korą lub włóknami paproci drzewiastej. Przesadzanie najlepiej wykonywać, gdy korzenie są w fazie aktywnego wzrostu. 

Wilgotność powietrza:

70-80%.

Okres spoczynku:

W ciągu 3-4 zimowych miesięcy średnia temperatura dnia wynosi 25-32°C, nocy 10-15°C, co zwiększa amplitudę dobową do 14-18°C. Ten wzrost amplitudy dobowej jest spowodowany głównie chłodnymi nocami, kiedy to temperatura może spadać nawet w pobliże 0°C podczas bezchmurnej, suchej pogody. Podlewanie i nawożenie należy zredukować, ale nie należy rośliny zupełnie pozbawiać wody, bo w naturalnych siedliskach jest ona dostępna z mgieł, rosy i mżawek. Ilość światła może być zwiększona.